مبانی قرآنی «حُسن معاشرت» در سیره اهل‌بیت (ع)

نوع مقاله : مقاله تخصصی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی جامعة المصطفی العالمیه خراسان

2 کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث جامعة المصطفی العالمیه خراسان

چکیده

حسن معاشرت در اصل تنها جنبه اخلاقی دارد که در محدوده‌ زندگی چه زندگی خانوادگی، فردی، اجتماعی و... رخ می‌دهد. هدف از حسن معاشرت همان اخلاق نیکو در زندگی اجتماعی است؛ به‌ بیان‌دیگر خوش‌خلقی به معنای معاشرت نیکو و برخورد نیک با دیگران است. این صفت اوصاف بسیار با ارزشی است که باید در فرد و جامعه موردتوجه قرار بگیرد و یکی از بهترین عوامل پیشرفت برای فرد و جامعه می‌باشد که چنین رفتاری هم در قرآن و هم در سیره معصومینD به آن سفارش شده است. از نظر قرآن کریم اصل و اساس رفتار و تعامل در خانواده و میان زن و مرد معاشرت به معروف آمده است. معاشرت به معنای هم‌نشینی و نشست‌وبرخاست با دیگران و اختلاط در زندگی با دیگران معنا شده است. حسن معاشرت نیز به معنای خوش‌رفتاری می‌باشد. از آنجا که انسان‌ها ناگزیر از برقراری ارتباط با یکدیگر هستند، باید متخلق به اخلاقی نیکو بوده تا بتوانند در روابط با دیگران خصوصاً خانواده داشته باشد

کلیدواژه‌ها