صلوات از تحیّتهای مؤکد قرآن و روایات و از اذکار وحدت بخش مسلمانان است. این امر، اهمیت صلوات و جایگاه رفیع آن را آشکارتر می سازد. صلوات دارای آدابی است و رعایت آن، آثار و برکاتی به همراه دارد . پشتوانه‌ی دعا و نقطه‌ی عطفی در اجابت می باشد. این گفتار به روش توصیفی تحلیلی تلاش دارد حکمت صلوات در دعا را با بهره‌گیری از قرائن آیات و روایات به دست آورد. یافته های پژوهش چنین است: توام شدن شأن الهی و امر پروردگار در صلوات بر پیامبر بیانگر اهمیت آن است؛ صلوات خداوند بر پیامبر، با درود الهی بر دیگران تفاوت دارد. صلوات بر پیامبر و اهل بیت ایشان، عاملی برای تجلی بیشتر کمالات ایشان در بهره‌گیری امت از ایشان است بنابراین حکمت صلوات امت بر پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام)، دریافت فیض افزون تر از آن ذوات نورانی می باشد. توجه به حقیقت صلوات در ادعیه ماثوره نشان می‌دهد که این ذکر شریف، پشتوانه‌ی دعا می‌باشد و با نظر به ضرورت دعا و صلوات و ولایت پذیری معصومین (علیهم السلام) نتیجه می‌شود که تنها با توجه به ولایت و نماد آن یعنی صلوات، مسیر ارتباطی بین خداوند و بنده، به صورت سالم و پایدار خواهد بود.
)