شاخص‌های قرآنی حسن معاشرت با خویشاوندان

نوع مقاله : مقاله تخصصی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث جامعه المصطفی العالمیه خراسان

2 استادیار جامعه المصطفی لعالمیه خراسان

چکیده

نوشتار حاضر با توجه به روش توصیفی تحلیلی و شیوه کتابخانه‌ای به بررسی حسن معاشرت از جنبه اخلاقی آن پرداخته می‌شود. هدف از حسن معاشرت همان اخلاق نکو در زندگی اجتماعی می‌باشد؛ به‌بیان‌دیگر: خوش‌خلقی به معنای معاشرت نیکو و برخورد نیک با دیگران است. این صفت اوصاف بسیار پسندیده‌ای اوصاف انبیاء می‌باشد که باید فرد و جامعه به این اوصاف توجه ویژه‌ای نماید و یکی از بهترین عوامل پیشرفت برای فرد و جامعه می‌باشد که چنین رفتاری هم در قرآن و هم در سیره معصومین (علیهم‌السلام) به آن سفارش شده است. از نظر قرآن کریم اصل و اساس رفتار و تعامل در خانواده و میان زن و مرد معاشرت به معروف آمده است. معاشرت به معنای هم‌نشینی و نشست و برخاست با دیگران و اختلاط در زندگی با دیگران معنا شده است. حسن معاشرت نیز به معنای خوش‌رفتاری می‌باشد. ازآنجا که انسان‌ها ناگزیر از برقراری ارتباط با یکدیگر هستند، باید متخلق به اخلاقی نیکو بوده تا بتوانند در روابط با دیگران خصوصا خانواده رفتار خوب داشته باشد.

کلیدواژه‌ها