در قرآن کریم، اصطلاح «حامل‌های انرژی» صراحتاً بیان نگردیده است، اما در برخی آیات مختصراً به آن اشاره شده است. در آیه نخست، آب را منبع پدیدآمدن گیاهان معرفی می‌نماید که گیاهان و درختان به وسیله آب رشد و نمو می‌کنند و از چوب و گیاه حاصله از آن حیوانات می‌چرند و بهره می‌برند. در آیه دوم نیز آب را منبع رشد و نمو گیاهان و نباتات بیان نموده که به وسیله آن دانه‌های متراکم و انواع میوه‌ها مانند انگور، زیتون و انار شبیه به هم و بی‌شباهت رشد می‌کنند. همین میوه‌ها و مواد غذایی است که در بدن انسان‌ها و حیوانات تبدیل به انرژی حرکتی و حرارتی می‌شود و در آیه سوم، درخت سبز(چوب) را حامل انرژی می‌داند که بر اثر سوختن، تبدیل به آتش می‌شود و انرژی حرارتی را به وجود می‌آورد. آیات محل استناد انرژی هسته‌ای از اتقان کافی برخوردار نمی‌باشد. قرآن با استفاده از موضوعات شناخته شده و آگاهی‌های مردم عصر نزول قرآن، به بیان موضوعات علمی و حامل‌های انرژی پرداخته است. در واقع رویکرد قرآن‌کریم در این موضوع، نگاه و رویکردی برگرفته از دانسته‌های مردم عرب آن روز است و قرآن در این باره از امر جدیدی استفاده ننموده است. نگاه قرآن‌کریم با نگاه امروزی به حامل‌های انرژی بسیار متفاوت است به این معنا که توجه چندانی به آن ننموده است.
)