در موضوعات قرآنی یکی از مباحث مرتبط با نص قرآن، موضوع قراءات و اختلاف در آن می‌باشد. اهمیت این موضوع به دلیل ارتباط آن با تحریف الفاظ قرآن، خاورشناسان را به تحقیق و در نهایت به طرح شبهاتی در این موضوع واداشته است. مستند خاورشناسان در این شبهات منابع روایی اهل‌سنت است. زیرا یکی از عمده‌ترین دلایل اختلاف قراءت، وجود روایت سبعه احرف در منابع و جوامع حدیثی اهل‌سنت می‌باشد. به موجب این روایت و بنابر اعتقاد اهل‌سنت، قراءات مستند به این روایت همگی از حکم صحت برخوردار بوده و بلکه نمونهی از اعجاز قرآن به شمار می روند.شیعه که معتقد است یکی از رسالتهای پیامبرJ رساندن کلام آسمانی به دست مردم به شکل صحیح آن است، به همین دلیل حضرت معصوم بودند و در دریافت و ابلاغ وحی هرگز دچار اشتباه نشدند. لذا هیچگاه از پیش خود سخنی را به عنوان قرآن به خداوند نسبت نمی‌دادند و قراءت دیگران را نیز تصحیح می‌کردند تا مردم دچار اختلاف نشوند. لذا ظهور اختلاف قراءات پس از رحلت ایشان و در دوران صحابه رخ داد. زیرا اذن پیامبرJ به قراءات متعدد یعنی حکم به تحریف قرآن. شیعه قایل به قراءت واحد و با معیار قراءت عامه بوده و با این اعتقاد زمینه شبهات خاورشناسان را از ریشه ابطال ساخته است. بسیاری از دانشمندان روشن فکر اهل‌سنت؛ مانند: ابن الجزری، ابو شامه، زرکشی، ابو محمدمکی، ابن تیمیه و نظایر اینان، و همینطور برخی از خاورشناسان منصف، شایعه ارتباط اختلاف قراءات و روایات سبعه احرف را رد کرده‌اند.
)